Yaz gününde sýcakta üþüyorum, Kar yaðýyor üzerime donuyorum, Sensizlik böyle birþey anne, Sen yoksun bende yaþamýyorum.
Sessizlesmiþ dünya hiç bir sesi duymuyorum, Görünmüyor hiç birþey sanki nurumu yitiriyorum, Esiyor rüzðarlar kuru yaprak gibi sallanýyorum, Güvendiðim daðlarý yitirdim,Kokrusuzca dünyaya bakamýyorum.
Anneler Babalar çýnarlardýr, Yüce daðlardan daha büyüktür çocuk gözlere, Güvendir hayatta iken ,deðerlerini bilmek imandandýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tevhid-i kelam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.