geldiðinde açýlmamýþ asitli buz kütlesi… sanki bumerang yemiþim gýrtlaðýma tüm salgýlarým kendime isyan
buldum bir gün seni ama ayný gün kaybettim berlin’de bir otelden çýkýyordun salaþ bir adamla acýmasýz ve simsiyah bir arabayla gittin koþtum acýmasýz ve simsiyah adýmlarýmla
sokak korktu adýmlarýmdan salyalarýný býraktý strela ýrmaðýna evsiz bir kadýn kimyamý çözebilecek bir maðara aradým ölebilmek adýna bütün tutanaklarda vuruldu geçsin diye
geldiðinde açýlmamýþtý henüz fosforlu kalbim iyi bu karanlýk tam da ciðerime göre
durma orada öylece yoksulluklar çarpar geçer geç kalmýþ gülüþlerine
þimdi kenarýnda hayatýn kýyýsýnda sessiz ellerinin durdum öylece kim vurursa vursun diye hýnzýr bir hücre saklý durur hala soluðumda seni bulursam bir gün sakýn öpme beni soluðuma karýþmasýn soluðun /suçlu sayarlar seni yaralarýndan ölmek için bile izin yok gördün mü yine durdum öylece buruþuk bir geçmiþle beni senden sorsunlar diye
geldiðinde açýlmamýþtý henüz fosforlu kalbim iyi bu karanlýk tam da þiirime göre
RÜZGAR
Fotoðraf: FERHAT ALPÖZEN Sosyal Medyada Paylaşın:
çöl gezgini ali tanyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.