Kimdir bunlar ya da ne? Onlarýn burada iþi ne? Sadece biz olmalýydýk Bu yerlerde. Hem renkleri farklý, hem dilleri! Var mýdýr onlarýn da sevdikleri? Kýpýr kýpýr atan bir kalpleri? Ya da kimseye açamadýklarý, Derin derin endiþeleri? Neden farklý, oturmasý kalkmasý? Neden her þeyi ayrý gayrý? Olmaz mýydý hepsi ayný? Yoksa bu bir tavýr mý bana karþý?
Yok yok, deðildir öyle... Bu þarký cidden söylenmez böyle. Önce farklýlýklarý bir gör de, Talebini sonra gönlünce söyle.
Oysa... Ne güzeldir ezgiler. Her dinleyeni etkiler. Tek tip olsaydý sineler, Kalýr mýydý bu nameler? “O, bu” yoksa, Gerek kalmaz bana, sana? Kime sadece “ben” varsa, Yoktur dünyada baþkasý onca.
Bir þey kaldý ki, bu bence mühim. Kimisi kendini sempatik bilir. Herkesi severim der, lakin deðil. Biraz irdeleyince husumet kokusu gelir.
Dinlenir mi bilmem ama, Ben yine de söyleyeyim. Temennimin talebini, Satýrlarla bildireyim. Rengârenk umudumu, Bu âleme arz edeyim. Þu nevruz baharýna, Bin bir çeþit renkle girelim.
aksifikir.blogspot.com/
Sosyal Medyada Paylaşın:
ikram Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.