CEMAATTE HUŞU

Bazen dostlar akýlda tüter,
Gönül, gitmeye meyleder.
Ýþte ben de günün birinde
Dedim dosta varayým,
Hal-hatýrýný sorayým.

Hazýrlanýp yola indim,
Yavaþ yavaþ ilerledim.
Yolda ezanlar baþlayýnca
Dedim önce namaz kýlayým,
Sonra yola revan olayým.

Abdest alýp vardým Yüce Huzura,
Kalbim daldý çok tatlý bir huzura.
Gönlüm kanatlanýrken sonsuz nura
Dedim budur iþte saadet!
Bitmez inþaallah ilelebet!

Bu ulvi hislerle dalmýþken coþarak,
Bir amca geldi yanýma, koþarak,
Çok kötü bir kokuyla ortalýðý yararak...
Dedim bu ne büyük bir eziyet!
Ne olur artýk bitsin bu hezimet!

Hoca “Allahü ekber” deyince, ne çok sevindim!
Ýçimden “kurtuldum” deyip hýzlýca eðildim.
Ama... o da eðildi, yine ayný hizaya geldim.
Dedim bu namaz hiç bitmeyecek,
Bu adam peþimden hiç gitmeyecek.

Namaz biter bitmez arkaya geçtim.
Derinden, çok derinden bir nefes çektim
Allah’ým sana sonsuz þükür ki bitirebildim
Dedim sünneti arkada kýlmalý,
Kimsenin yanýna yaklaþmamalý.

Tesbihattan sonra duaya durdum:
“Allah’ým ne olur, sana yalvarýyorum
Ýnsanlar biraz daha hassas olsun istiyorum.
Dedim bu sigara olmasa ne güzel olacak”
Ama içen arkadaþlar bu duama kýzacak!

Neyse, namaz bitince durdum bir kenarda,
Amcaya bakýyorum gidenler arasýnda.
Derken amca da çýktý, durdu diðer tarafta.
Dedim ben bu durumu ona arz eyleyeyim,
Camiye gelmeden bari koku sürün diyeyim.

Bir an gideyim mi diye içimden geçirdim,
Acaba ayýp olmaz mý diye tereddüt ettim.
Sonra topladým cesaretimi ve hýzla gittim.
Dedim “Amca, rahatsýz ediyorum
Ama bir þey demek arzu ediyorum.”

Buyur söyle, ama ben de bir þey diyeyim.
Demeyecektim ama madem geldin söyleyeyim
Haydi, söyle bakalým, söyle de dinleyeyim...
Dedim o halde önce sen söyle.
Merak ettim, hadi acele eyle!

Dedi, “Böyle olacaksa bir daha gelme namaza,
Eðer soðan yiyeceksen aðzýný eyle mazmaza!
Daha sonra gel camiye, dur namaza, niyaza.”
Dedim “Aman Allah’ým! Ben ne yaptým,
Baþkasýný suçladýðýmý ben kendim yaptým.”

Oysa evden çýkmadan yemek yemiþtim,
Ýçine birkaç dilim de soðan eklemiþtim.
Namazý varýr, dostta kýlarým demiþtim.
Dedim “Amca, n’olur hakkýný helal eyle!
Büyük bir hata ettim Rabbim affeyleye!”

“Helal olsun evladým” dedi, “Hadi sýra sende”
Ben ne diyeyim amca, takat kalmadý bende.
Diyeceðim þey basitti sen yoluna devam eyle.
Dedim “Amca Allah’a ýsmarladýk.”
Galiba biz biraz fazla aldandýk.

Ýþte o gün bugündür daha dikkat ederim,
Camiye gideceksem aðzýmý yýkar giderim.
Böyle yaptýðýmda cidden rahat ederim.
Dedim böyle olursa olur.
Cemaatte huþu korunur.

Namaz huzur, namaz gözlerin nuru,
Korumak gerekmez mi bu yüce huzuru?
Metelik mutluluklara minnet ederken
Dedim kaçýrýlýr mý bu saadet?
Yok, yok... Kaçýrýlmaz elbet.


Sosyal Medyada Paylaşın: