GİTMEK DÜŞTÜ YARINDAN YORGUN AVUÇLARIMA...

"Yalnýzým
Acýsý yüreðimde yalnýzlýðýmýn
Yaðmur damlalarýný ýslatýyor
Bulutlara yaðýyor gözyaþlarým
Elimde geçmiþten birkaç kýrýntý
Sonsuzluðun sonuna yürüyorum"
Yalnýzlýk düþtü gözbebeklerime
Avuçlarýma mesafeler
Ayrýlýk solur kurumuþ nefesimde
Sonbahar yetim yüreðime dokunur
Çatlamýþ dudaklar
Kurumaya yüz tutumuþ sözcükler
Yürek gitmenin yangýnýnda
Nigarlar donuk, ateþin kývýlcýmlarýnda
Hazana çalan didarýmda hüzün çiceklerim
Gülümsüyor,yorgun gözyaþlarýma
Gitmelerin yazgýsýnýn karanlýðýnda
Kurumaya yüz tutmuþ Karadeniz’ÝN
Tutturulduðu gece var gamze çukurlarýmda
Yanaklarýmda gözlerimden dökülüþüm
Gözyaþý bir anne þefkatiyle
Okþarken yanaðýmý,sözcükler büyür dudaklarýmda
Koca bir kentle ayný derde sýðýnaðým
Koca bir kent gibi kalabalýk
Koca bir kent gibi kalabalýk yalnýzlýktayým
Kullanýlmýþ nefeslerde kalp çarpmýyor
Kaldýrým taþlarýnýn soðukluðu artýk ýsýtmýyor beni
Güneþ her doðuþunda gözlerimde batýyor
Sýðmýyor bu koca kent yüreðe
Yürek sýðmýyor bu koca kente
Gidiyorum...
Yollarý eksiltiyorum eskimiþ ayaklarýmda
Bavulumda yalnýzlýðým
Dudaðýmda yarým bir çýðlýk
Ellerim bir geçmiþin hayalini kuruyor
Mavinin asil duruþu gözlerime yarýnýn sisi çöküyor
Gidiyorum...
Gitmelerin en zoru bu gidiþim
Arkama bakmadan gidiyorum
Ardýmda kalan bakýþlarýmý almadan
Bu son gidiþ bu son gözyaþý bu son sonbahar
Bu son þarký gözümde akan
"anladým sonu yok yanlýzlýðýn
Her gün çoðalacak
Her zaman böylemiydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdý çocukken aðlamak
Alýþýr her insan alýþýr zamanla kýrýlýp incinmeye
Çünkü olaðan yýkýlýp yýkýlýp yeniden ayaða kalmak..."

AsÝ ÞaÝrEe;)

Sosyal Medyada Paylaşın: