Koyunluk Kurt

Bir koyun sürüsü diyarýnda bir kurt,
Çok uzak diyarlardan bulmuþ burayý yurt.
Fakat bu sürü kaçmýyor, çoban köpeði de yok üstelik,
Kurtla danstan çekinmiyor, sanki hepsi cennetlik.
Kurt ise kurt deðil sanki sudan çýkmýþ balýk,
Ne olduðunu o da anlamýyor, asi gözlerinde þaþkýnlýk.
Yýllar böyle geçiyor, kurt avlanmýyor, yediði sade teleflik,
Koyunlar umursamýyor bile onu artýk, her yer günlük güneþlik.
Mutlu deðil ama gidemiyor burdan, yoksa sonu daha beter,
Açlýkla sýnanmaktan býkmýþ, acizlik þarkýlarý okusa da ona yeter.
Artýk son yaklaþtý, kurt kocadý, dolunay son kez gözlerinde,
Koyunlar bu kez þaþýrdýlar, korktular, korku belirdi gözlerinde.
Ayrýlýða hiçbiri hazýr deðil, sürü ona alýþmýþ o sürüye karýþmýþ,
Yýllarca yaþadýklarý bu gerçek, sanki bir anlýk masalmýþ.
Sonunda kurt gözlerini çevirdi dolunaydan, belli ki konuþacak,
Daha önce hiç duymadýlar sesini, hem artýk daha ne anlatacak?
Kurt baþladý konuþmaya, gözlerindeki yaþlar ona eþlik ederken,
Dedi " Ben hayatýmda hiç avcý olamadým, annemden ayrýlalý düþünüyorum,"
"Acaba bu hayatta sürüm sayesinde mi kurtluðumla övünüyorum?"
"Anlayacaðýnýz ben bu diþleri zaten hiç bir ava geçirmemiþtim,"
"Lakin sizde ki bu gururu da bir türlü çözememiþtim."
"Þimdi anlýyorum ki siz koyunluða mahkumsunuz,"
"Beni bunca beslediniz, sahi kime borçlusunuz?"
"Tek derdim bir alfa kurttu, sayeniz de onu da aramadým,"
"Telefinizi yiye yiye, büyülenmiþcesine, yýllarca çakal gibi yaþadým."

Oktay Yýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: