ANJİYO GÜNLERİ
( Ocak 1991 K.köy)
Koridorlar hasta dolu , ezilip , büzülen ,
Beklerler þifa yolu , endiþeyle , gezinen ,
Doktorlarýn çoðu nazik , alakalý , güler yüzlü ,
Bazýlarý dað yaratmýþ , sert tavýrlý , katý sözlü .
Günlerce dolaþtým suskun ve kararsýz ,
Düþündüm ki ANJÝYO , deðil yararsýz .
Bekledim sýramý , sessiz ve sabýrsýz ,
Zor geçerdi dakikalar , sevgisiz ve yârsýz .
Bir neþter acýsý , bir de endiþe ,
Kulak ver kâlbimden gelen bu sese !
Dostlarým düþmeyin sakýn yeise !
Þifalar dilerim RAB tan hasta herkese .
Tevekkül içinde yattým masaya ,
Þartladým kendimi , türlü tasaya ,
Geçmiyor dakikalar , sanki duruyor ,
Gördüm ekranda kâlbimi , týp , týp vuruyor .
--
Aferin kâlbim, iþte böyle, hiç durma çalýþ !
Zaman ile inatlaþ da , onunla , hep yarýþ !
Kendinle, çevrenle, dünyanla , hemen barýþ !
Benden TANRIYA oluyor , bin - bir yakarýþ .
Birlikte aðladýk , birlikte güldük ,
Birlikte yaþadýk , birlikte öldük ,
Sensiz nefes almak ne kadar abes ,
Sensiz bu âlem bana kapkara kafes .
MUZO benden , ben ONDAN beter ,
Neþeyi kaybettik , gözlerde keder .
Bu acýlý hayata desek ki yeter !
Çoðu kez þükür der , bazen de ah çeker.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.