SON/HAR

Gözlerim düþecek arkana
yaðmur giyecek bakýþlarýmýz
kesilecek suskularýmýn dili
sessiz harflerimle sesleniyorum sana
yeni dillenmiþken gitmelerin
kurdurdu sesiz çýðlýðýma akreple yelkovan
gitmenin izsizliðinde kaybolmak
karýþmak gittiðin adýmlara
savrulmak saçlarýnýn arasýnda
bakma içimde depremler oluyor

Yitik bir türkü paslanýrken dudaklarýnda
en yitik yanýný karanlýðýma sakla
kaybet yitikliðimi
ellerini sür üþüyen tenime
izsizliðin sürgün ayaklarýma
bul beni bul yarýnlarýnda
yada en sus yanlarýmý al yanýna
al yanýna can al

Ne acý
anladým bu senede gelmeyeceksin
desene yalnýzlýða gebe kalacak senelerim
çaresiz bir yoksunluk doðuracak akþamlarým
hüzün mü giyinecek gözlerim
geçmiþim kayýp aramýyorum artýk
yarýným yarým
kork benden kork
sen baharý eteklerinde süpüren kadýným
ek/siliðim, yarýmý tamamla/yaným
sönmüyor içime düþürdüðün kývýlcým
sen güneþi ezdirirken tenimde
ninni söylüyor yaralý yanlarým


Olmaz hüzün yaslý artýk saçlarým
sen vuslata doyur yasaklarýný
yokluðun azap
yüzümün çizgilerinden sökülüyor seneler
ben bu kadar severken olmaz
tutuþmuþ kül rengi gülüþlerim
derbederim aþkýna düþkünüm, serkeþim,
kelimelerin kaldýrým taþý aðýrlýðýnda
Yýkýldý dört duvar yalanlar üstüme
sancýlý dilim
aklýmla kör ebe oynarken yazgýlarým
sonbahar yapraklarý döküldü kimsesizliðime
gitmeler bir kurþun sessizliðinde
son cinayetine soyunurken yapraklar
bir mevsimi daha katlettiler

Þarkýlarýmda hazan,
Þiirlerim kefen giyecek

Kýzýla kesecek çimenler sensizce
vurulacak düþen þimþekler dilimde
silinecek adýn gökyüzünün mavi bakýþlarýnda
kahveye çalacak mavi bakýþlarýn
sokaklarý çýnlatacak adýmlarý sararan yapraklarýn
soyunacak cinnetine yapraklar
mevsimlerden küs mevsimi
çiçekler küstüm açacak
bedelsiz düþecek kýtalarýma þiirler

Hadi susma
vur çýðlýðýný iki mavi ortasýna
dilinin uçunu yakan bir ayrýlýk
hikayesini anlat beþikteki bebeðe
istersen her dileðinde ölüm dile benim adýma
þimdi seni kendi silahýnla vuruyorum
söz verdim sessizliðime
artýk senden vazgeçiyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: