Kainatın kokusu ve sen

Ben sevdayý dün anlattým, senin yaþadýðýn yere düþen; kokusuydu kainatýn
Kainat martýlarýn kanadýnda, kaküllerini dolaþýyordu
Kaküllerin, ürün vermez simsiyah bir tarlaydý o zamanlar
Her bir kývrýmýnda bin âþýk oynaþýyordu...

Dün öðrendim, her uzvun bir baþka sevda sebebiydi senin
Güzelliði tanýmlayamazdým ama, seni sana anlatabilirdim
Seni sana anlatabilirdim ya, anlattýðýmýn sen olduðunu ellerin bile bilmezdi!

Ellerin sen kokardý, ben seni ellerinsiz özleyemezdim!
...

Korkak bakýþlarýn vardý, mum ýþýðýnda titrerdi omuzundaki gamze
Benim,
Benim gözlerim dudak ucundakine takýlýrdý
Gülümseyince, omuzundakini aratmazdý
Savsata ya bunlar...
Kulaðýma aþina kokan, yokluðun asýl...
Asýl seni bana unutturmayan; olmayýþýndý!

Þimdi yokluk aynasýnda oturuyoruz elele seninle
Sen bana bakýyorsun, bakýþlarýn unutturmuþ bana beni
Ben aynada dahi göremiyorum ruhumun aksini...

Var olmak istiyor muyum, sormak bile hadsiz...

Asena Gülsüm Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın: