Þaþkýn ördek midir baþ tacý ana
Yavrular yuvadan perikir gider
Daðýlýr yuvasý varmaz yarýna
Yaþlarý gözüne birikir gider
Temelden çürükse kurulan bina
Yatar elbet bir gün sað’na soluna
Düþer mi dertlerin çýkmaz yoluna
Yangýnlar üstüste görükür gider
Tatlanmadan dalda koruk üzümler
Çöker mi mevsimsiz herek hazanlar
Yaprak yaprak düþer günler hüzünler
Yemyeþil baðlarýn kurukur gider
Mutluluk temeli yuvada düzen
Yalanla hiledir insaný üzen
Küreksiz bir sal mý deryada gezen
Kötü y/el önünde b/ýrakýr gider
Mevlâm insafsýzý sen ihlâs eyle
Göster doðru yolu gel insaf eyle
Bulanýksa suyu sen þeffaf eyle
Yoksa kötü yolda kirikir gider
Aktaþ cehennemi baðrýna bastýn
Kötüyü dost bildin kendine yostun
Yok muydu dünyada hiç b/aþka dostun
Su akar yolunda arýkýr gider...
Þaban AKTAÞ
20.03.2012