Yüreğinde iki nokta var, sır mıdır ey yar!
Ne vakit ecelin
vecdine þahit olsam
Kimsesiz ve mahzun bir
nefesin umutlarýný yadetip okusam
Yüreðime
hicran zerkeden sualleri nasýl
onlasam ve hakkýyla ram olsam
Yaþý silmeye
mecali olmayan ellerim açsam,
ruhumun vecdiyle nar-ý aþkýna kansan
Ne kadar
imrensem,sukut edip geçsem
Beni
benden alan firkatin
refakatilde canýmdan geçsem
Siyaha
yakýn iki noktayý, kalbi aklý,
sevday-ý nazarý þehredip göçsem
Ruhumun esareti,
irademin zafiyeti, kalbimin
lekelerinden arileþip yüzleþsem
Ne asumaným var,
ne hüzün halimde yaþar
Umutlar
nasýl bir iklimin
muvazenesinde bahtýn kapýsýný çalar
Ömür kitabý
yazýlýrken vicdaným sýzlar,
kefil arayan virane halime kim bakar
Kim bilir
ne kadar susadým yar, serabýn
halinde düþlerim sessizce niye hasretinle yanar
Ne çocukluk
anýlarým ve ne de korkularým
Ruhumdan
neþet edecek yarýnlarým,
umudun ihsanýna muhtaç taatlarým
Hangi düþü görsem,
yýrtýk resimin halini acýyla
hissetsem, yürekten gelir yaþlarým
Bilsen
ne kadar acizim,
elhak boynu bükük sabinin
samimiyetinden nükseder figaným
Avalik mi
acý verir sineme, kýrýk kalbime
Ýzana
muhtaç melalime, bin hüzün
içinde ki elem bahþeden derdime
Nasýl bir
hasretin ruhunda dirilmeli,
aþkýn vecdinde iradeden vaçgeçmeyi bilmeli
Sevda ki
ne müthiþ bir çaðlayan,
aklý divane kýlan,
kimseye muhtaç býrakmayanda dirilmeli
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.