İtiraf zamanı, ruhumun dinmez hicranı!

Ne zaman yalnýz kalsam
Suskun duvarlarýn ah u zarýna nazar edip, sinemi aralasam
Ýzanýmý suket ettiren ne varsa, hiç usanmadan bir bir hicran ile yazsam
Mahzun býrakan adýna, aklým ne kadar macerada solmak için çýrpýnsada aldýrmasam


Sevmek, fedakarlýktýr
Yerinmek ne kadar kerih bir mecradýr,yeisin muradýdýr
Aþk, ruhun insicamýndan kal ettiren senadýr, firkate eriþtiren sevdadýr
Umut beslemek, hakta sadakat göstermek, nasibin kadrine boyun bükmek evladýr


Önden gidenler vardýr
Ýradersinden vazgeçen vicdanlardýr, umuda koþan canlardýr
Rahmet-i rahmana baþ koyan cefalardýr, her ecrinde mizan muhakkaktýr
Nasýl kayýtsýz kalýrým, her dinlediðimde içimin titrediðine þahit olup evet, aðlarým


O an ve akan zaman ne der
Nefsimim sefih hali hale piþkinliðine arlanmadan devam eder
Kul olmak ne ülvi bir nasip,hidayete ducar olmak ne müthiþ aþk, sabýr ister
Çilede var olmak, cefada durulmak, gurbette hiç yüksünmeden koþmak ihsan eyler


Ey Rabbim sen bilirsin
Muhtaç ahvalimin tek adresisin, bu canlarýn umutlarýný nurlandýr
Ecirleriyle gönüllerinde nüveleþen aþkýn ilhamýný, halimde yaþamamý nasip eyle
Bu uðurda, senin rýzanýn her safhasýnda nefesimi hasretmem için her azmimi vesile kýl


Kýtanýn hangisini zikretsem
Gönlü pak, teni kara insanlarý ibretle yadedip imrensem
Gönüllü olararak seferber olan hanif kullarý, gözyaþlarýmla ve sýzýyla dinlesem
Bilmem ki nefsimin zafiyetleriyle nereye gitmeyi düþünsem, arlanmadan umut mu beslesem


Kýrýk yürekler vardýr
Enginliðin melalinde inkiþafa eriþen vicdanlardýr
Halvet ne vakit haktýr, yoksa uzleme çekilmek mi murattýr, arafta kimler vardýr
Arasat kalbimin haþyet duyduðu sedadýr, iraden adýna bilme ki nasýl bir vicdan-i edadýr


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: