Uslanmayız

Uslanmayýz tövbe hiç musibetten,
Bize þöyle okkalý bir el gerek.
Vazgeçmiþim sazlý sözlü sohbetten,
Doðru sözü söyleyecek dil gerek.

Allý pullu mektup yazsan neyime,
Ne olacak bina diksen köyüme,
Dikeceksen dik sevdayý gönlüme,
Dosttan dosta verilecek gül gerek.

Kötü sözlü olma fani cihanda,
Hinliði at kalmasýn hiç kafanda,
Vardýðýmýz zaman yüce divanda,
Köprüsünden geçilecek yol gerek.

Evladým var diye sevinme boþa,
Meðerki Mevla’nýn yolunda koþa,
Gelsin derim artýk yiðitler baþa,
Kökü saðlam özü saðlam döl gerek.

Hüdai’yim dostlar dimdik duralým,
Uzatýp da eli ele verelim,
Dostun bahçesinden güller derelim,
Ak Güvercin dudaðýnda dal gerek.

2006 Malatya

Sosyal Medyada Paylaşın: