ÇİGANIN ÖLÜMÜ
Bir çigan delikanlýsý,elinde keman,
Kalbinde bir mahzunluk var,gözlerinde duman.
Çekip duruyordu o eski yayý,
Mutsuzluk idi,dudaklarýnda yanan.
Bir damla gözyaþý süzüldü yanaklarýndan,
Ýnandýðýna,güvendiðine,yaþadýðýna piþmandý.
Hiç bir þey düþünmüyordu artýk,
Ne geçenden,ne gelecekten.
Aþktý ,sevgiydi,özlemdi
Gözlerinde, gönlünde tüten.
Çekti yayýný çigan son bir defa,
Dile geldi duyulmamýþ þarkýlar.
Dinlesin diyordu,duysun diyordu bu alem,
Vefasýz,nankör.o sevgili ,o yar.
Ertesi gün korulukta buldular ölüsünü,
Sormadý hiç kimse neden öldüðünü?
Sadece ,yeþil gözlü, sarý saçlý bir güzel
Onun mezarý baþýnda geçiriyordu tüm gününü....
ÇÝGAN GÜLÜYORDU ARTIK,
BAÞKA KEMANLAR ÇALIYORDU TÜRKÜSÜNÜ........
SUZAN ÇELÝK.. EMK.. ÖÐRT..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.