deli diyorlar bana, deli... gücendiðim bu deðil oysa garibim belki, belki ucube... kýrgýným ben kendime suskunum...
kýrk katýr mý diyorlar bana...kýrk satýr mý? diyorum ki; hem kýrk katýr, hem de kýrk satýr yetmez... adam olmam kýrgýným ben kendime suskunum...
kýrgýným kendime ben suskunum... yaprak yaprak toz oluyor dökülüyor, kitaplarým gözümün önünde kýrgýným ben kendime suskunum...
tüm sýra daðlar, zirveler, dizilse de sýra sýra önüme selam durup yol açsa, gülseler hep birlikte yüzüme. kýrgýným ben kendime suskunum...
gelse de bahar kapýma hakiki fýstýk yeþilinden, þahane, tül elbisesi gün gülse yüzüme... kýrgýným ben kendime suskunum...
kutuplarda haykýran buz mavisi þimþekler bir olsa, kýrsalar kapýmý kýzgýn kumdan fýrtýnalar birleþse, daðlasalar yanaðýmý kýrgýným ben kendime suskunum...
19.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.