BUZ YANIĞI~

Çok yandý caným,
Neden durmadý hiç kaným?
Bu giden senmisin sevgilim,
Senden sonra gelen ben miyim,
Yaralarýma tuz basýp sardým,
Ama dayanmadý merhemken bandým,
Etrafýmýzý çevirmiþ suurlar,
Çok canýmý yakar düþtüðüm kuyular,
Gözlerim artýk buz yanýðý,
Silmeliyim arkamýzdaki son tanýðý,
Tanrý sorarsa sana son sanýðý,
Unutma gösterirsin akan kanýmý..
Tekti senden istediðim,
Haykýrdýklarýmý duymandý,
Ýçime çektiðim kör dumandý,
Nefesimi nefesinle solumandý..
Bu çýktýðým son seferim,
Sonunda olucak kefenim,
Çoktan sararmýþ bedenim,
Olmalýsýn artýk sebebim..
Melekler bekler hazýrmýþ þölen,
Ben sen ve kölen,
Yokmuþ bizden baþka gelen,
Attýýðýn okmuþ kalbimi delen..
Tek isteðim uzaklara gömülmek,
Tek tek hücrelerini sömürmek,
Yanan canýmý azapla söndürmek,
Ve sonunda þeytaný güldürmek..
Aþký günahlarýmla süsledim,
Son dumaný dudaklarýmla üfledim,
Ýstemedim, ama genede ele verir;
Bedenimi yakarken unuttuðum küllerim..
Son baþ aðrýlarým bunlar,
Susuzluðumu gidermedi sahildeki kumlar,
Yaramý kapatmadý üstüne bastýðým tuzlar,
Beni ýsýtan ateþ deðil,
Cennetten gelen buzlar..


-FýRad ASLAN-
Sosyal Medyada Paylaşın: