(Zekeriye Efiloðlu’na) ... Türlü türlü halý, kilim olmuþlar; Tikenden toplayýp eðirdiklerim. Garip mekânlara seyis olmuþlar, Elinden tutarak kayýrdýklarým. ... Bunlarý sorupta sakýn kim deme, Soframda mezeler en son dübleme. Hep zarar verdiler güzel ülkeme, Adam olsun diye ayýrdýklarým. ... Körler pazarýna sýkça indiler, Tayfada yer verdim ata bindiler. Harabede köþe bulup sindiler, Yaprak gibi daldan sýyýrdýklarým. ... Ayaz’ým aldýrma bu kadar yeter, Kötü söz kâmile ölümden beter. Her biri bir baykuþ nefreti öter, Ýrfan sofrasýna buyurduklarým.
Ahmet AYAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.