heyyy kuþlar uçup durmayýn gecenin bir vakti yýldýzlarýn gölgesi vurur tepeden ben þafak sayarým.
gizlemiþ kendini duvarlarýn dibine zamansýz atýp duruyor nefesim aðlýyor yüreðim ölümün son damlasýna.
suskundum hava soðuk seni yaþamak varken birden bire düþler sardý içimi ben sarýldým denizin dalgalarýna al götür uzaklara dercesine.
uyuyup daldým derinlere peþimde sanki dolanýr ölüm var zulüm var dillerde adým öteye dursun azrail.
toprak vardý sanki rüyamda dünya dönmüþ tersine acýmadan eser durur hazan rüzgarý korkusu sarar içimi gökyüzünde yine hüzün vardý kefensiz gördüm ölümü... Hüseyin YANMAZ 19/03/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.