Arþýnlayýp rüyalarý,
yalýn ayak dörtnala edep önde
kafa kaðýdý olmayan gölgeler geçiyor saçak altlarýndan
telaþlý hissiz, ve s o l u k
Ki ,
Hafýzamda teyelli
dünden kalan kokmuþ anýlarým kanarken
kýyamet gözlerinde, imdat çýðlýklarý atýyor yarýndan kalma
ç a r e s i z l i k
damaðýmda feri sönmüþ
donuk kalýyor çýðlýklara dönüþen dualarým
kaybettiklerim kaplýyor semayý
az gri çok s i y a h
Bitkin ,
Yazgýma mýhlanmýþ kâderim, efkarýmýn baðrýnda demlenirken
her gece ruhumda soluklanýyor duvaðý yýrtýlmýþ
soytarý h ü z ü n l e r i m
Ellerimi uzatýyorum !
henüz diyetini ödeyemediðim bedeller çýkýyor karþýma
zamansýz amansýz çýrpýndýkça çemkiren bedenim
bir arþýn topraðýn rahmine büzülüp
ýsýnmak için soðuk ölümle tanýþýyorum
ki ölmüþüm kalmýþým kimin u m r u n d a
Ey,
nefs-in kemiðine tünemiþ bedenime sýðmayan ruh
sen ki feri sönmüþ cesetin tesirsiz çýrasýsýn
Bir ben bilirim kýblesi kayýp duâlarýn ahlarý damlarken ocaðýma
ruhum kendime yabancý bedenime m ü l t e c i
Gönül Aydemir Adýgüzel...
19.03.2012