GRİ CADI
Sarmaþýklarýný sarar el gibi yapýþýr gýrtlaðýna,
Girdap gibi bu kent içine girdin mi çýkamazsýn.
Çokta güzel süsler kendini,
Sanarsýn dostluklarý bir ömür,sevdalarý bambaþka.
Bir zaman sonra anlarsýn b’aþk’entin,
Zehrini paslý þýrýngadan damarlarýna saldýðýnda
Gri bir cadý olduðunu.
Gitmek mi istiyorsun? Diye sorar önce,
Ayazýný ruhuna üfleyerek.
Alacaðý cevabý bilir gri cadý,
Ýnandýklarýnla vurur seni sýrtýndan.
Umutlarýn vardýr ya hani
Söker alýr aklýndan.
Anadan üryan çýrýlçýplak yetim bir bebek gibi,
Kentsizliðe iter seni.
Kalýrsýn ortada sonra yüzüne bakar þunu der Ankara;
S*KTÝR GÝT!
Kýrmýzý kaldýrýmlarýnda kalsýn izim.
Bu sefer kendimden gidiþim,
Saçlarýmada öyle yakýþtý ki ef/kar
Ýþte þimdi bedelini ödedim.
Tam da istediðin gibi
Meydanýnda ipimi çektim.
Suna A. GÜLSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Siyah Kurdelalı Kadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.