Yalan billahi yalan dedi Nafile yeminler oldu dillerinde Bil dedi Bil ki ben ölürüm yoluna Bir bakýþ Bir tek söz yeter dedi Sus
Çarpacak zebaniler Tebessümünden Zift damlýyor Derdim et dedi Bir ten Bir dokunuþa Feda edilen haya
Gitti Kör karanlýklardan ipek baðladý ruhuna Satýlmýþtý Kýrýlgan cümleler damladý dlinden oysa Hem de pazarlýk payý olmayan El sýkýþmalara Gitti
Etinden kurtlar irinler akmaya ar etti Yürek mengene iþçilerinin El avuntusu Söz utandý sonunda Bir çimdik ile Bir tokat Bir yumruk Aymadan Neden niçin koptuðunu bilmeden Iraklaþtý haya
Hey Bu yol nereye gider Hani sen korkmazdýn ya... Hani tek sen vardýn þövalye
Utandý ufacýk minnacýk yürek Soy dedi Çýkar artýk kaftaný Ve gitti Bütün melanetler gözbebeklerinde Bitti….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.