Ben Savaþ Çocuðu, Dünyaya gözümü silah sesleriyle açmýþým, Gökyüzünü havai fiþeklerin aydýnlattýðý, Topraklarýn barut koktuðu bir ilkbahar akþamýnda, Savaþý beynine pozitif bir olasýlýk olarak kazýmýþ, Ellerinde tüfeklerle etrafa amaçsýzca ölüm saçan et yýðýnlarýnýn arasýna, Savaþ Çocuðu derler adýma…
Ben Sokak Çocuðu, Hayatýn sillesini daha küçük yaþlarda yemiþim, Küçücük göðsümü zorluklara karþý anlam veremediðim bir amaçla germiþim, Sizin bir “Þükür ! “ demeyi bile bilmeden, elinizin tersiyle ittiðiniz bayat ekmekler için Soðuktan çatlamýþ küçük ellerimi ; Sabahtan akþama kadar çöp poþetlerinin içinde gezdirmiþim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
surhaygoc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.