GÜNCE
Paramparça olduk bulutlar gibi
Kuraða çekildi bütün yazýmýz
Yedik kendimizi aç kurtlar gibi
Allah’a ulaþmaz son niyazýmýz
Dallar gibi bir bir uzaklaþarak
Döktük meyvemizi daha çiçekte
Oysa gülmeliydik kucaklaþarak
Sýnanmamalýydýk acý gerçekte
Derdimizi kim anlatýr devlere
Masallarda ölmedi mi cüceler
Yýldýrým düþüyor her gün evlere
Zülumata döndü bütün geceler
Anne ! Ayýlt beni, sabah oldu de
Kan ter içindeyim bak sýrýlsýklam
Ne nur kaldý, ne fer þimdi didede
Bir araya gelmez bak iki yakam
Döndüm þimdi bir yaralý budaða
Durmaz derler artýk senin kanaman
Al baþýmý yasla en ulu daða
Diner aðrýlarým bel ki o zaman
Girmez mi bulutlar artýk kol kola
Yaðmaz mý benim de baþýma rahmet
Ne gün düþtük söyle, bu kötü yola
Her gün baþýmýzda kopar kýyamet
Oysa dallarýma konmalý bahar
Eðleþmeli þöyle paþa gönlünce
Yakýyor içimi har üstüne har
Yine yazamadan mesut bir günce
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.