KALEMİMİN BİR UCU SİYAH

Durup durup seni özlüyorum
Yalnýz gecelerin bitmeyen saatlerinde
Balkonda bir kuþ uçsa
Ya da yaðmur damlalarý düþse camlara
Biliyordum ki sen deðildin

Gittin miydi
Ben hangi düþteydim

Büyüdük ve unuttuk her þeyi
Bir sen kaldýn
Sensizliðimde

Bu topraklarda, bu sularda
Senden bir þeyler var biliyorum
Nisan yaðmurlarý, badem çiçekleri
Adýnýn ilk harfi
Sendin iþte

Cumartesi sokaðýnda bir evdi
Sana þiirler gönderdiðim.
Sesini duyardým gelip gittikçe
Sonra yokluðundu bana benzeyen

Durup durup seni özlüyorum
Bir þiir yazsam sen oluyorsun
Kalemimin bir ucu sarý
Bir ucu hep siyah kaldý…

Neþet KARAÇALTI
Samsun 16 Mart 2012



Sosyal Medyada Paylaşın: