MAZLUMUN AHI

Özgürlük herkesin nazlý çiçeði, soldurduk bir kere sulamýyorum.
Bozuldu tulumba çekmiyor suyu, derindir dibine dalamýyorum.
Adalet toplumun temel gerçeði, karýþtý yalana bulamýyorum.
Taþ bastým baðrýma köreldi kuyu, kirpikten aþaðý salamýyorum.


Kartal yuvasýnda gördüm baykuþu, keyfini aklýmdan silemiyorum.
Ruhumu kararttý dört dönen gözü, o gündür bu gündür gülemiyorum.
Elbet bir gün iner bu dik yokuþu, saadet bulur mu? Bilemiyorum!
Dolandým düþündüm bayýrý düzü, bir türlü kendime gelemiyorum.


Ýndirip duvardan kýrdýlar sazý, tezene eldedir çalamýyorum.
Meydanda gururla dolanýr iken, kenarda kýyýda olamýyorum.
Gusülsüz abdestsiz kaza namazý, Tanrý’dan arlanýp kýlamýyorum.
Yavrusu kapýmda yalanýr iken, mazlumun ahýný alamýyorum.


Endaze kayboldu tutmuyor ayar, kimseye kötülük dilemiyorum.
Bugün üstte duran sallasam eðer, kasnaktan inerde elemiyorum.
Elimde ki gürze itimadým var, bakma sen; duvarý delemiyorum.
Tasmayý tutanlar belli de meðer, karýþmýþ akýllar çelemiyorum.







Sosyal Medyada Paylaşın: