En güzel Ekim’ de parlýyor Güneþ artýk Yüzünde yaþanýyor baharýn sonu en güzel Sen de gittin ya, dümeni kýrýk artýk Rotasý kayýp bu geminin. Suyuna gitmek lazým ki yavaþ küflensin amortileri Dumaný içine çekmek lazým ki yavaþ puslansýn mazisi
Ellerime deðdiðinde yakmýþtýn Merhemi yavaþ sürmek gerek ki caným daha da yanmasýn.
Adam uzak ve genç þimdi Zamaný yavaþlatmak lazým.
Sesini kýsmak ve çok beklemek.
Sözün lazým, sözün ki üzerime sinsin ve Kokun lazým, kokun ki içime iþlesin.
En güzel Ekim’ de doluyor artýk yüzüm, hüzün Tenim rengini en güzel seninkinde buluyor Yine de karýþýyor aklým, küfleniyor bir mazi En güzel, Ekim’ de gidiyorsun sen artýk.
Nitekim, bir yýlandý gurbet yataðýma giren ve Çýkmak bilmeyen. Her gece zehriyle nefes kesen Canýma kast eden.
Parmak uçlarýmda toplanan iltihabýyla Aktý þehir, yandý þakaklarý Düþtü adam ve sen...
Sen hala yatagýmdasýn Gurbet...
Ve Ekim çýðlýk çýðlýða düþüyor arkandan...
16.70.2007 belki düþerim birilerinin aklýna hesabýyla... yanarken bir mazi öylesine sadece öylesine iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
beste Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.