Bir zamanlar insandýk Masumluðun boþ çerçevesine bakardýk Sonra bakmayý da unuttuk Ýyiliðin çiçek açmamýþ aðaçlarýnýn altýnda oynardýk O neþeli oyunlarýmýzý býraktýk Dili olmayan dürüstlükle alay ederdik Gözü görmeyen yalancýlar olduk Her þey parayla deðiþti dedik Tüm suçu Lidyalýlara attýk Masum insanlarýn silahýydýk Sonra o insanlara ateþ ettik Yýllarca tanrýyý kandýrmaya çalýþtýk Hala farkýnda deðiliz ama kendi kendimizi kandýrdýk Mert adamý yerinden ettik Namerdi adamdan saydýk Ýsteyene yardým etmedik Yardým diye neler neler çaldýk Böyle yapa yapa kendi boþluðumuzda kendimizi bitirdik
Evet bir zamanlar insandýk Ya da biz öyle sandýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Son Halef Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.