koyu mavi buðu bu sahne iki dudaðýmýn arasý günbatýmý çaðýrmak deminde deðilim kenarlarý örselenmiþ duygularýmlayým...
kendime uzaðým belki zamana kabadayý hafta sonlarýndan hayýr yok tenimin ötesindeki derinliðe...
ayaklarým kirli bir baþka adam izlediðim en çok da akþamlarý dip odada yastýðý ter içinde saçlarý yaðlý kalýn ve kýsa sesli ...
müzik dinlerken þaka gibi gelen yaðmurlarý özlüyorum sadece evimin penceresinde huzursuz kafes kuþlarý gibi ...
gitsem kara mizah kalsam en soðuk gece bütün aralar bende...
nedense hep sensizlik birden güneþ patladý patlayacak ve birazdan konuþsun istiyorum ... eski bir çaydanlýðýn kireçlenmiþ dibinde su mutlu etsin yine kauçuklarý balkonlar yoksul sarý ýþýklý dürüst hüzünlerim çok mutlu...