KARA VİCDANLI
Ne yazýdan ne sözden hiç mi hiç anlamadýn!
Enteresan olmak hoþuna gitti,sýr tavýrlarla beni baðlamadýn
Büyük yalanlar attýn sen bunlarý bana nasýl yaptýn?
Hiç mi yüreðin sýzlamadý,aslýnda kendi kendini aldattýn!
Acýr oldum artýk sana,ýslah olursun tek dileðim
Geçti bitti artýk serüvenimiz,sana ne iyilik edebilirim?
Keþke biraz yoldan beri olsaydýn,yolun düz kalbin temiz olsaydýn
Mutlu edip mutlu olabilseydin,o þansýn olmadý senin
Önemli olan ruhun güzelliði deðildi ki senin için
Mühim olan dýþ görünüþtü kalbin taþ gibi üþümüþtü
Yazýk ettin ki,hem kendine hem de bana
Verdiðin onca kahýrlar sýðabildi sendeki kara kapkara vicdana
Sen var ya sen günahkarsýn,deðil mi ki bigünahý kahrettin
Ektiklerini biçeceksin ah!ne ettim diyeceksin...
Çok geç olacak maalesef çok geç,üzmek senin için zevkti!
Ölçüsüz bir þevkti,þimdi artýk bulamýyorsun bir beni
Göðsünü kabartýrdýn zalimliklerinden,karýn mýydý sanki?
Karým sanýrdýn iþte,halbuki kar kazanmaktý
Oysa kaybettin sen,bense iyiyim sensizlikten.
10.10.2007.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.