Divanýma gelenlere Bir ayna veririm. Ýlk gün kendilerini seyrederler. Ýkinci gün kendilerinden sýkýlýp O çerçeveden baþka objeleri… Üçüncü gün aynanýn ardýnda Hayal ettikleri zahiri bedenleri. Dördüncü gün aynanýn sýrrýný düþünürler Beþinci gün o sýrra bir çentik attýklarýnda, Aynada kaybedilenleri düþünürler. Altýncý gün sýrrý kazýyýp Saydamlýðýnda kaybolurken, Yedinci gün onun karþýsýnda Yitirdiði zamanlarý düþünürler… Ha ... Aynaya bakan Kadýn olmasa iyi olur !
tu, 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
tolgauçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.