nereden estiysen estin
artýk görüþmüyoruz
selâmý kestin,
düþlerimi sevmiþtin,
ben de düþüncelerini...
sözcükler dizerdin inci inci
çoðalýrdý seninle
yüreðimin yaþama sevinci,
vardý birçok nedeni
seviþmenin sözcüklerle
nasýlý, niçini, için içini...
güzel kadýndýn, neþeliydin,
el ele yürümesek de
tipimdin tam,
esince rüzgâr
ne keder kalýr ne gam
savrulurdum
saçlarýnda toz duman...
Ýstanbul sokaklarýndan
öpücükler gönderirdin
mucuk mucuk
sanaldan,
iþte o an
bilgisayarýn öbür ucundan
yiyesim gelirdi seni ham ham!
biliyor musun özledim seni,
anýmsarsýn o günleri
çýnlýyor sözcüklerin
öpücük yaðmurundayým
umarým mutlusundur
seni unutmadým, unutamam
’mucuk mucuk’
öpücüklerle güzel kadýn
ölmesin ruhundaki çocuk!
Þaban AKTAÞ
16.03.2012