Aklým baþka yerde, kalbim baþka
Alýp gitmek istesem de yüreðimi
Bu derin hülyalardan,
Aklýma isyaným her daim yanýmda.
Nadiren yenik düþtüðü de olur aklýn.
O da kapýlýr hayaller ülkesindeki,
Hummalý düþlere.
Çok geçmeden uyanýr gerçek dünyaya,
Yine akýl galiptir acýmasýzca.
Yüreðinin götürdüðü yere gitme, der.
Býkmadan usanmadan…
Acýmasýzca haykýrýr.
Zaten gidemezsin ya, ne sende o adýmlar var,
Ne de yüreðine hoþ geldin diyecek kapý.
Her defasýnda yenik ilan ettiðin,
Yürek sýðýnaklarýndaki çaresiz bekleyiþlere
Gülümser akýl; zafer nidalarýyla.
Bu savaþta kim kime dost, kim kime düþman?
Kim galip gelirse, o diðerine hayran.
Bilseydi içimdeki yangýn yerini,
Aklýma mý müttefik olurdu
Yüreðime mi, sevgili…
Mart 2012 / Gaziantep