bir çiçek kadýnýn kollarýnda titriyor gecenin diziliþinde boðuldu boðulacak ölüm geliyor, öyküye öykü bir çiçek kadýnýnýn kollarýnda açsýn diye bir çiçek, eflatun kokusundan daha keskin
kimine göre koynundadýr demet demet ýþýksýz ve donuk kimine göre yüzü, gözkapaklarýna kadar gecedeydi yalnýzlýk geçiyordu...
sen hangi kadýnýn þarkýsýsýn baþka hangi þarkýya ayarlýdýr? eflatun kelebeklerden önce ölmek kelebeklerin ölüm nedenidir
ölüyorsun. nereye? bilmiyorsun kimileri birer birer kimileri özgürdü görünürde daha çok nefti siyah daha az bahar daha çok kadýn daha az toprak kimi sevsem, kendime kýzýyorum biraz
gecenin diziliþinde herkes uzakta biraz boðulacak biraz boðulup geri gelecek gecenin diziliþinde baþkalarý doðacak sonra birikecek þehir
ey ekilen söz de tükendi dua ediyordu kadýn yaralar tutuþuyor
zkclk-istanbul 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.