Bülbül Güle, Ben Sana Ağlarım

Üzüldükçe kanýyorum
Kana karýþýp ayrýþýyorum
Yokluðunun sillesinde
Bülbül güle, ben sana aðlarým

Dara çekiyorum yalnýzlýðýmý
Halka oluyorum
Kocaman boþluðun içinde
Üryan gecelerde
Zehir karasýna çalýyor gözlerim

Sýrf sana benzesin diye
Resminin gölgesini çiziyorum
Ucu yanýk sayfama, kýrýk kalemim ile
Adýnýn sessiz harflerini yazýyorum
Sen/li haline uysun diye

Düþler kuruyorum
Belli belirsiz
Renkleri olmayan
Gri bir duman sanki her yaným
Gözlerim arýyor beyazý, maviyi
Kayýp dilsiz bir gökkuþaðý gibi

Þarkýlar lal oldu
Gidiþinin ardýndan
Kulaklarýmda yalnýzca
Garip bir uðultunun senfonisi
Bülbül güle, ben sana aðlarým…

S.Ç

Sosyal Medyada Paylaşın: