Ýtin artýðýna tenezzül etmez;
Yiðit oðlu yiðit aslan parçasý!
Asil bozkurt, çakal ardýndan gitmez;
Kargaya özenmez, bülbül serçesi!
Türk milleti senin atan bellidir;
Ne iþin var lanet yemiþ milletle.
Son bin yýlýn Ýslam, Hak temellidir;
Yazýk ki! Yüz yýlýn geçti zilletle.
O hinoðlu hin ki! A-be kuzum der;
Bukalemun gibi türlü kýlýkta!
Doymasýný bilmez, dünyalarý yer;
Hatta bulaþýðý, koymaz kaþýkta.
Zorda kalmýþ idi bir kapý açtýk;
En güzel yerleri verdik onlara.
Beþ yüz yýl, dünyadan beraber geçtik;
Çorbacý ne haber, derdik onlara.
Yüz yýl kadar önce biz zorda kaldýk;
Muvakkaten geçti iþin baþýna.
Varýmýzý soydu ve kýra çaldýk;
Aldý soframýzý kattý aþýna.
Ama artýk sonu göründü yolun;
Meydan savaþý var, arka cephede.
Kesilecek hasta tarafý kolun;
Telaþ görüyorum, kalleþ kahpede...
Salih Yýldýz…14.03.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.