HALEPÇE..

yanar yüreðim halepçe.
boynum bükük prangalaþmýþ yüreðim
bakarým uzak diyarlardan mitolojiden tarihe
ah havare daye sesleri yakýyor yüreðimi..

sesiz çýðlýklarla, hýçkýrýklara boðulmuþ bir halk.
çaresizce kurtarýlmayý bekleyen eller.
umut kapýlarýnda umudu beklerken
aðýr yüklü silahlarlan yýkýldý viraneleri..

o gün halepçe ölüm kokusunu hissetmiþti
saddamýn zulmüne; herkes,evine kapanmýþtý
ne yazýk ki ama..
kimyaslarlan yýkýldý koskocaman bir halk..

tarih bize çok þeyi anlatýr.
baþarýlarý, savaþlarý,kahramanlýklarý.
ama bu tarih baþka tarih..
bu tarih halepçe nin dramý
bu tarih insanlýðýn ayýbý..

unutmayalým tarihten kendimizi sakýnmayalým.
dün halepçede yaþananlar
dün halepçede atýlan taþlar
bugün bizim kafamýzý kýrmayacaðý ne malum...
Sosyal Medyada Paylaşın: