BEN SENİ TUTTUĞUM BİR DAL BİLİRDİM

Hangi aþk yaþ olmaz, o gülen gözlere.
Hangi baþ eðilmez , dikenli güllere.
Hangi sevda ölmez, seven gönüllerde.
Ben seni canýmdan , bir can bilirdim.

Hangi rüya bitmez, sabah uyanýnca.
Hangi kabus sarar, ah! ömrüm boyunca.
Hangi zalim yaþar, kalbimde acýmda.
Ben seni kanýmdan, bir kan bilirdim.

Hangi el uzanmaz, aþk dolu ellere.
Hangi zaman durmaz, baksana saatlere.
Hangi aþk yaþanýr, ah! dört mevsiminde.
Ben seni kalbimde, bir han bilirdim.

Hangi kalp unutur, böyle yaþarken.
Hangi masal uyutur, söyle aðlarken.
Hangi güneþ ýsýtýr,sensiz donarken.
Ben seni daðýmda, bir har bilirdim.

Hangi bahar açar, beyaz papatyalar.
Hangi mevsim düþer, kuruyan yapraklar.
Hangi gün bilinmez, diner bu fýrtýnalar.
Ben seni tuttuðum, bir dal bilirdim.

Hangi toprak kurur, yaðan yaðmurda.
Hangi sular durulur, gönül daðýnda.
Hangi can dayanýr, ah! zulmün kolunda.
Ben seni gölümde, bir sal bilirdim.


Erdinç SERT

Sosyal Medyada Paylaşın: