daðlara vurmak istiyorum kendimi daðlara soðuk ve karlý bir kýþ günü sebepsiz terkedilmiþ stepler çaðýrýr çaðýrmaz bu topraklardan ayrýlýp.
zamanýn hiç yorulmayan çapulcularý elinde orak biçiyor umutlarýmý böyle mi olmalýydý koþmalýydým oysa daðlara çýkmalýydý yollar daðlara.
çýplak bir aðaçtan çýplak kedersiz kurumuþ bir aðaçtan özgürce havalanan delice, sen mi çaldýn umutlarýmý?
ben sarp kayalarýn ucunda baðdaþ kurup tespihimin tanelerine bakmalý ve aðlamalýyým
orda soðuk rüzgarlar esiyor þu anda bensiz esen soðuk keskin rüzgarlar mutsuz... umutsuz... belki de öyle hayal ediyorum þþþttt! umutsuz olan benim belki de.
ya da anadolunun en ücra bozkýrýnda kasabasýz, baþýboþ bir istasyonda... trenleri beklemeliyim hiç gelmeyecek trenleri hiç bitmeyecek ümitlerle.
14.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.