Büyüdükce Dünya Insan Kücülüyor

Gözlerimi bir bicak gibi kesen
Yüreginde birakildim savaslara
Yillar arada oynayan zaman tüneli
Geriye dönsek kimbilir kac
Surati tasir kalbimiz ölü
Göstermez gülüslerin suda savaslari
Aynalar oynar sahte silahlarla
Sallancak cocuklugunu büyütüyor
Savaslar gül kopardi gövdesinde kuslarin
Hayati barislarla öldürdüler gözlerimizde
Her tarafi param parca dünyanin
Ormanlar yanik kokusunda
Yataksiz ciplak bedenleriyle
Büyüdükce dünya insan kücülüyor
Dogumdan savaslara
Karanlikti dünyanin her tarafi
Aclikti- afrika
Zulümdü- ortadogu
Savasti- amerika
Paraydi- avrupa
Asyaydi – sömürüsüz
Medeniyetti- mezopotamya
Seni calarken sirenler
Görmedik duymadik sesler arasinda
Yollar kesilmis savaslara
Gölgesinde barindik zavalli sercekuslarin
Asiliginde büyüdük barislarin
Zamanla yarisan birgün mutlaka
Dogar
Umut beklesin hazirolda
Silahsiz yürüyüsün gülüsünde
Sarkilar yarinlarimizi büyütecek
Dil irk din reng ayrimi yapmadan
Cicekler resimleri cizecek dünya corafyasina
Korksunlar savaslar
Cocuklarla barislar büyüyecek cünkü



12.06.05
A. Özenc Yasar







Sosyal Medyada Paylaşın: