Kaldýrýmýn önünde boya sandýðýna Elindeki fýrçayla vuruyor Boyayalým; beyler abiler, boyayalým… Elinde fýrçayla vuruyor, bir daha vuruyor Boyayalým; beyler, abiler, boyayalým… Bir simit almak, aç karnýný doyurmak için vuruyor Bir daha vuruyor, simidi alýyor Midesine indirmek onu mutlu edecek; Ama nerde!.. Simidi alýp karnýný doldurunca uykuya dalacak Uyumak yeter mi sokak çocuðuna Bali çekmek… Sandýða vuruyor sokak çocuðu Ýsyan mý ediyor Akranlarý babalarýnýn elinden tutuyor mutlu Sanki bir suçlu gibi sokakta yalnýz… Avare, aç atýlmýþ sokak çocuðu Vuruyor sandýða, boyayalým; beyler, boyayalým abiler Gecenin karanlýðýnda buz gibi kaldýrýmda uyuyor zavallý… Yaz sýcaklarý, kýþýn soðuk geceleri kývrýlmýþ uyuyor Sýcak bir çorba, zor girer midesine Simitle karýn doyuran sonra da bali çeken Sokak çocuðu, yalnýz çaresiz; aç zavallý… Yaþýtlarý okurken anne baba yanýnda O sokak çocuðu dünyaya isyan ediyor Boyayalým beyler, boyayalým abiler… Bu bir isyan… Küçük ama büyük sessiz bir isyan… Karnýný doyurmak; Aç midesine simit indirmek için vuruyor da vuruyor O bir sokak çocuðu… Yaþama isyan isyan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan DİNGİL (Gazeteci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.