ÖLÜMÜN YAŞI YOKTUR
ÖLÜMÜN YAÞI YOKTUR
Sarmadý mý seni hiç ölüm korkusu
O ölüm ki bir gün kurar sana pusu
Yolun yarýsýnda mýyýz orasýný biz bilemeyiz
Yaptýðýmýz bazý yanlýþlarý kendimiz silemeyiz
Ne kadar yaþasan da bir gün öleceksin
Baþladýðýn yere herkes gibi sende döneceksin
Bir gün sende ansýzýn çeker gidersin
Sanma ki bir daha geri dönersin
Ey Azrail! Bilirim, gelince beklemezsin
Tükenen vadelere saniye bile eklemezsin
Azrail geldiðinde kaçamazsýn saða sola
Ýstesen de vermez sana bir saniye mola
Umrunda deðildir ölüm döþeðinde hayat acýsý
Artýk senin için baþlamýþtýr ölüm sancýsý
Ölüm sancýsýný ölenden baþka kim bilir
Söyle hadi ecel geldiðinde elden ne gelir
Bedeninde ne varsa hepsini soyarlar
Ne kadar temiz olsan da seni son kez yýkarlar
Seni de o bembeyaz kefenle sýmsýký baðlarlar
Karada giden imamýn kayýðýna koyarlar
Ecel bakmaz kimsenin kaþýna, gözündeki yaþýna
Yatýrýrlar seni de o meþhur musalla taþýna
Dört kiþinin omzunda sen de gidersin
Nerdeyim, nerde gidiyorum sende dersin
Sen kýlmasan da senin namazýný kýlarlar
Uzun yolculuða herkes gibi seni de yollarlar
Seni de herkes gibi bir çukura gömerler
Arkandan Allah rahmet eylesin derler
Dualar okunur senin de kabrinin baþýnda
Senin de adýn yazýlýr bir mezar taþýnda
Çok geçmez herkes gibi sen de unutulursun
Koca bir çýnar olsan da bir gün toprak olursun
07.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.