Hani

Hani

Hani masmavi gözlerin vardý ya,
Onlarý ikimize ait olduðunu sanmýþtým.
Biliyorum o masmavi gözlerin yine var;
Ama ben kalbime kanmýþtým;
Çünkü sen onlarý bana sevdirmedin.
Kusura bakma baþkasý var dedin.
Hâlbuki ben o gözleri çok sevmiþtim.

Hani gamzeli bir gülüþün vardý ya,
Sen gülünce karþýndakine huzur veren,
Ýþte o gülüþtü beni hep mutlu eden;
Fakat sen onu da elimden aldýn.
O güzel gamzeni çok yakýndan görmeden.
Saydýn bana bin türlü neden.
Ne olur bir kez daha gülümse yanýmdan gitmeden.

Hani ben sana bir gül vermiþtim ya,
O gülü sýradan bir bahçeden koparmadým.
Onu þu gönlümün bahçesinden kopardým.
Ama sen sýradan bir gül gibi baktýn ona.
Aslýnda o gül seni çaðýrýyordu aþka.
Daha ne olabilirdi ki bundan baþka.
Fakat sen hiçbir þey yokmuþ gibi çekip gittin,
Benim için her þeydin gittin ve de bittin.

8 Mart 2005
Sosyal Medyada Paylaşın: