BENİ KİMSE ANLAMAZ
Hüznün cevheri vardýr ruhumun posasýnda,
Esâmem okunmuyor dünyanýn yasasýnda,
Çözülmez bilmeceyim feleðin kasasýnda,
Gönlümün mihrabýnda kýldýðým gizli namaz,
Dýþardan suç görünür beni kimse anlamaz.
Yorma güzel aklýný bulamazsýn çözümü,
Ten maskesi ardýnda göremezsin yüzümü.
Þeytan deðilim ama ateþ sarmýþ özümü,
Duygumun þarkýlarý kulaðýnda çýnlamaz,
Yalnýzca ben duyarým beni kimse anlamaz.
Yaþýyorum en uzak ucunda kâinatýn,
Ötesine giderim her adýmda bir katýn.
Asla bana ulaþmaz ilimdeki sanatýn,
Sakladýðým sevgiler âlemden çok mimden az,
Boþa yorma kendini beni kimse anlamaz.
Okyanusa dökülen bir þiþe mürekkebi,
Göremeyen gözündür çilemizin sebebi.
Sýrlarýma eremez gönüllerin edebi,
Camiler arasýnda hüzne yenik beynamaz,
Gibi yaþar giderim beni kimse anlamaz.
Mehmet NACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.