SEN YOKSUN

Güneþ doðdu , çiçekler açtý artýk burda..
Ýçim cývýl cývýl oluyor okul yolunda
Bir baþka bakýyorum aþýklara
Özlemle , tutkuyla ..
Parklar þenleniyor bir anda onlarla
Ama sen hala yoksun...
Bekliyorum...
.....
Hava bugun biraz kötü
Artýk romatizmalarýmýn azma zamaný
Sonbahara yaklaþýyoruz....
Yapraklar bir bir dökülüyor ....
Uçurtma uçuran cocuklar yavas yavas
Evlerine gitti...
Ama sen hala yoksun ve ben
Bekliyorum..
.....
Buranýn kýþý çetin olur yaþlýlýkta derdi babam hep
Haklýymýþ , tam elli yýlýmý yedi bu kýþ
Ve dondurdu gözyaþýmý bile...
Silmek içinde kolumu kaldýrmaya dermaným yoktu zaten
Ama yine de bembeyaz , ýþýl ýþýl yeryüzü
Ama sen yoksun... ve ben
Bekliyorum
.....
Bu sabah tertemiz havayý içime doldurdum..
Açtým kapýyý , pencereyi
Yaþlýlýk ! çýkamýyorum artýk dýþarý
Eskisi gibi bir agacýn altýna çöküp
Ellerimi kaldýramýyorum gökyüzüne
Seni bana geri versin diye...
Güzel bir kahvaltý zamaný þimdi , masa hazýr
Ama sen yoksun ve ben
Bekliyorum...

Ne oldu bana ? Burasý çok karanlýk
Güneþ ? nerde , ne oluyor Allah’ ým
Evim, pencerem , gökyüzüm ve seni bekleme ümitlerim..
Korkuyorum... ama sen yoksun ve ben
Ölüyorum....

Sosyal Medyada Paylaşın: