...
içimde bir kuru soðuk usta’m
parkam kar sýzdýran gökyüzü, yýldýzlar yaðýyor her gece
sonra ay gömülüyor kalbime, tenim renginden terk
... omuzlarýmý þefkatinle sýva usta’m
düþsün üzerimden üþümek
sen..
baktýkça içlendiðim orman
hýrçýnlýðý rüzgarýn
ellerin tanýmlanmaz bir deli iklim, sarhoþ kýlan.
usta*m
dönüp dönüp baþa döndüren
mavi kuþ uçurumu aðzýn
gamzen, uyanýþý b i n gülün
ya beni gülüþüne iliþtir
ya sil mavilerini;
denizin.
g/itme usta’m
her yer puþt tuzaðý, gerçeði yalandan ayýramam
eksildikçe senden, çoðalan bir korkuyum
iþte bu yüzden uzlete düþmüþ bir çocuk kadar aþk;
karþýnda el pençe divan
beni uykunda sev, içinden dilek tutar gibi
sessizce
ve buluþmasýn o büyülü iki kelime sesinle
biri diðerini vurur usta’m
bilirim
çünkü aþk yenilgidir lügatinde
öpüþünle mühürle dudaðýmý usta*m
kendi çýðlýðým yýrtsýn suskunluðun/un mazeretini
ya prangala adýmlarýmý, tozlarýný kaldýrdýðýn kentlere
ya da çek pusatý,
harýný sür ömrüme,( gözlerin ki yedi sürgülü cennet)
... yüzün mahþer
ve yüzümde geberesice mutlu bir gülümseyiþ
ateþ gözyaþým olsun
ertesi kör bir cehennem...
de_ soulmate