Biten aþklarýn ardýndan aðlama sakýn, aldanýrsýn acýnla
Kavrulan ruhunun derinliðinde gözyaþlarýnýn tuzu kurur aþkýn ateþinde
Aþýk oldun mu bir kere ayrýlmaya hazýr etmelisin kendini
Derdinle kaybolmamak için
Ah!.. O aþkýn içindeki kayboluþlarýn sýkýntýlýdýr, geçmez saatleri
Ömür geçer, ak düþer saçlara; anlamazsýn
Gözler özleneni arar her daim
Resimler tekrar yoklanýr; elde sararýr anýlar
Parmaklarýn pas tutar, yanarsýn!..
Gece uzandýðýnda yataðýna
Hatýralar canlanýr hafzalanda, kalleþçe
Titrer bedenin o zevklerden mahrum
Acýyla buruþur alnýn, hüzünle kývranýr ruhun
Okyanuslarýn yüzeyinde, gemilerin iz býraktýðý dalgalarla boðuþur gibi
Çarþafýnla boðulursun
Göz yaþlarýn deniz dalgalarý gibi dev olur, akar akar
Uyandýðýnda aynalara nefretle bakar
Sevdiðine piþman olur, yanarsýn!..
Gülizar Özlem (GÜRSES) SARAÇOÐLU
NOT: Her hakký mahfuzdur. Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.