Saçlarýný okþayan bir tutam Nürnberg rüzgârý Gördüm, iki damla yaþtý kirpiklerinden süzülen Eðildi usulca kulaðýma, seni seviyorum baba Ayrýlýk acýydý, uzak, çok uzak, okyanuslar ötesi.
Bir ayrýlýk kederiyle, Yüreðimde kanayan körpe bir çiçek Düþler ülkesine gönderiðim gönül kuþum Seni karþýlýksýz seven baban, benim.
Biliyor musun? Fýrtýnasý hiç dinmeyen limanlara gidiyorsun! Ve ben uzaklarda titreyerek, seyrediyorum Gökyüzünde süzülüþünü. Sana gönül bahçemde öpücüklerimi yolluyorum Özlemlerin en büyüðünü taþýsam da Sevgilerin en yücesini, en içlisini, sana baðýþlýyorum.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.