ey yalnýzlýk, git baþýmdan,
yalnýzlýðýndan korkan
bir baþkasýnýn elleriyle
sarma beni bu akþam
bugüne deðin yalnýz bu yüzden yanýldým
yalnýzca bu yüzden yalnýzým!
hangi sayfasýný çevirsem gecelerin
içinde iki kurban
yaðmur bulut rüzgâr
seviþtiðim kadýnlar kýzlar
özlem duygularýyla çalýyorlar beni benden
ben de onlarý çalýyorum kendilerinden?!
böylesine doyumsuz
hýrsýz olduðunu bilebilseydim
çoktan unuturdum seni,
ey benliðim
neyi istiyorum neyi,
acýmasýzca yedin bitirdin
el sürdüðün her þeyi,
çýlgýn gecelerden ne kaldý geri?!
el sürmediðim sürmeli ceylan
düþüme giriyorsa her akþam,
soruyorum gönül,
hani neredeler
sana kendisini veren
onca güzel insan
sen mi onlarý unuttun
yoksa onlar mý aldatýp gittiler?!
gitmediler mi,
haydi yalan de;
-yalan
hem de koskoca bir yalan
hepsi de yaþayýp yazdýklarýnýn içinde,
hem gerçekte hem düþte
halâ yaþýyorlar seninle iþte
asýl yalan
yaþayamadýklarýndýr, isteyip de!
Þaban AKTAÞ
24.01.1998
Foto: Betty Fernandez Blanco / Facebook