EY FANİ
Bulutlar bir damla su býrakmýyor.
Yaktýkça yakýyor aþkýn nârýna.
Gözlerim doluyor, ancak akmýyor.
Setler mi kurulmuþ göz pýnarýna.
Âþýklara ilham veren gece gibiyim.
Mana yok, bölünmüþ hece gibiyim.
Dünyadaki insanlarýn en garibiyim.
Beni de koymazlar insan yerine.
Bahar geçer, mevsim hazana döner.
Daðýn dumaný geçer, fýrtýna diner.
Gönül yorulur, gözlerin feri söner.
Çýkmak bile istemezsin yarýna.
Onsuz sevda þarkýlarý bestelenemez.
Gonca güller derilip, destelenemez.
Sular mecrasýna akar, engellenemez.
Hiçbir kul karþý koyamaz kaderine.
Ne faniler geldi geçti yer üzerinde.
Kimileri azap çeker, þimdi derinde.
Ölenler öldü, dünya hâlâ yerinde.
Bir mezar kazmýþlar yol kenarýna.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.