BİR GÖREVİN VAR SENİN - III

Öyle bir yanmalýsýn ki; önce çehren sonra çevren aydýnlanmalý.

Okumadan yazmakla, olsa olsa belâgat;
Maskaralýða vurur: Sözde, mânâ ibresi.
Yýl deðil, ömür boyu, paralansa da lügat;
Ancak kültürle büyür kiþinin kalibresi.

Havadan mý, sudan mý? Sanrýyor bizim eller
Çaðcýl sancýlarýyla ha bire ýkýnýyor;
Ortada, tafra satan, ahkâm kesen enteller;
Çýktýðý yumurtanýn akýndan yakýnýyor.

Onlar ki, düne kadar tükürdüðü tabaktan
Çöplenmeye oturmuþ riyakâr akbabalar.
Onlar ki, benliðinde saplandýðý bataktan
Ecdâdýna kusarak h/it olmaya çabalar!

Ayný gövdede yaþar lâkin tenezzül etmez
Ýç sesinden hazzetmez hadsiz düþünceleri…
Ruhunu sattýðý ‘izm kefâretine yetmez
Kaldý ki, gelip geçti bu yoldan niceleri.

Hani insan insana basamaktý dünyada?
Çýkýlýrdý sevgiyle mutluluk diyârýna.
Hani insan insana yaþamaktý dünyada?
Hoþgörüyle girerdik vahdetin damarýna.

Oysa günâhsýz deðil öykünülen öðreti;
Girdiði her kýlýkta zaaflarý körükler…
Bizim saflar gönüllü olur asrî aleti;
Zatýyla bir etrafý uçuruma sürükler.

Gerçeði almak varken imitasyonu niçin?
“Yarým doktor ve imam…” sözü ibret olmaz mý?
Suya yatak açanlar! Yataklýk kimin için?
Niyet, amel nihâyet ki âhiret olmaz mý?

25.02.2012 08.04

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: